New Step by Step Map For چگونگی تشخیص بیماری سل

New Step by Step Map For چگونگی تشخیص بیماری سل

Blog Article

آزمایش پوستی سل یکی از رایج ترین روش ها در ایالات متحده برای تشخیص این بیماری می باشد. آزمایش پوستی با تزریق یک عصاره پروتئینی روی بازوی فرد صورت می گیرد. طی دو تا سه روز، فرد آزمایش شده برای سل باید به پزشک معالجه کند تا از وجود یا عدم واکنش مثبت در پوست اطمینان حاصل کنند. واکنش به این بیماری می تواند شامل سخت یا متورم شدن قسمت تزریق شده باشد. در واقع واکنش مثبت به این معناست که فرد به بیماری سل مبتلا شده است. برای تشخیص عفونت فعال راه های دیگری نیز موجود میباشد مانند: گرفتن عکس از قفسه سینه یا معینه جسمی از دیگر روشهای رایج برای تشخیص این بیماری می باشد. در کشورها و مناطقی که آمار مبتلایان به سل بالا می باشد، مانند هند، چین و اندونزی آزمایش خون در تشخیص سل موفق تر است.

وقتی افرادی که عفونت سلی فعال دارند، سرفه، عطسه، یا بزاق خود را از طریق هوا منتقل می‌کنند و سل از طریق هوا پخش می‌شود.[۳] اغلب عفونت‌ها بدون علامت و پنهان هستند اما معمولاً از هر ده عفونت نهفته یک عفونت در نهایت پیشرفت کرده و به بیماری فعال تبدیل می‌شود. اگر سل درمان نشود، بیش از ۵۰٪ از افرادی که به آن آلوده می‌شوند را به کام مرگ می‌کشاند.

بیماری سلیاک غیر واکنشی: حدود ۳۰ درصد افراد مبتلا به بیماری سلیاک ممکن است پاسخ مثبتی به رژیم غذایی بدون گلوتن داشته باشند. این وضعیت که به عنوان بیماری سلیاک غیر واکنشی شناخته شده است و اغلب به علت رژیم غذایی حاوی گلوتن ایجاد می‌شود. بنابراین مهم است که با متخصص تغذیه همکاری کنید.

محققان تخمین می‌زنند که تنها ۲۰ درصد از افراد مبتلا به بیماری سلیاک ممکن است تشخیص داده‌شوند.

خنده داره واقعا حداقل به فامیلیشون توجه میکردی بعد میگفتی عر...

فرد مبتلا به سل فعال، همه علائم بیماری را از خود نشان می‌دهد و می‌تواند عفونت را به افراد دیگر منتقل کند. سل فعال می‌تواند هفته‌ها یا سال‌ها بعد از سرایت عامل باکتریایی این بیماری خود را بروز دهد.

کلیه‌ی حقوق این وبسایت متعلق به شرکت دانش بنیان فن‌آوری اطلاعات نوین آسان تِک مانا است.

بیماران مبتلا به سلیاک چه غذاهایی می توانند بخورند؟

● افرادی که سیستم ایمنی بدنشان به خوبی کار می‌کند ممکن است علائم سل را تجربه نکنند، حتی اگر به این باکتری مبتلا شده باشند.

زمانی که نوع بیماری در شخص مبتلا تشخیص داده ‌می‌شود، پزشک می‌تواند خیلی سریع روند درمان را آغاز کند. در ادامه انواع این بیماری را بررسی می‌کنیم.

کلودت تایید کرد که لغو تور جهانی کنسرت‌های سلین دیون پس از تشخیص بیماری عجیب او، اقدامی ضروری برای تسریع بهبودیش بود: من فکر می‌کنم او نیاز به استراحت دارد، او همیشه سعی می‌کند بهترین باشد.

در سال ۱۹۴۶، تولید آنتی‌بیوتیک استرپتومایسین، درمان مؤثر و درمان سل را به یک واقعیت تبدیل کرد. قبل از اینکه این دارو معرفی شود، تنها درمان به جز آسایشگاه‌ها مداخله جراحی بود. روش پنوموتوراکس، ریه آلوده را کلاپس و بی‌حرکت می‌کرد تا به آن «استراحت» دهد و امکان درمان ضایعات سلی را فراهم نماید.[۱۱۲] پیدایشسل مقاوم به چند دارو، دوباره جراحی را به عنوان گزینه‌ای از استانداردهای قابل‌قبول مراقبت در درمان عفونت سل معرفی کرد. مداخلات جراحی کنونی شامل حذف پاتولوژیک حفره‌های قفسه سینه (تاول) در ریه‌ها برای کاهش تعداد باکتری‌ها و برای افزایش در معرض دارو قرار گرفتن باکتری‌های باقی‌مانده در جریان خون می‌باشد.

● سایر داروهایی که خطر ابتلا به سل فعال را افزایش می‌دهند تا بیماری‌های زیر را درمان کنند:

نوع ریوی مرتبط با برآمدگی‌ها به عنوان یک آسیب‌شناسی توسط دکتر ریچارد مورتون در سال ۱۶۸۹ تعیین شد.[۱۰۰][۱۰۱] با این حال، سل انواع مختلفی از علائم را داراست، از این رو، سل تا دهه ۱۸۲۰ به عنوان یک بیماری واحد شناسایی نشده بود. این بیماری در سال ۱۸۳۹ توسط جی.ال. شوئن، سل علائم بیماری سل فعال نامیده شد.